Napady padaczkowe mogą wyglądać bardzo różnie. Wyobrażając sobie taki napad, najczęściej myślimy o napadach toniczno-klonicznych. W pierwszej – tonicznej fazie takiego ataku następuje utrata przytomności z obustronnym tonicznym wyprężeniem tułowia i kończyn, szczękościskiem, zwrotem gałek ocznych ku górze i zatrzymaniem oddechu. Potem pojawia się faza kloniczna, czyli drgawki całego ciała trwające do 3 minut, może im towarzyszyć oddanie moczu i stolca. Często zdarza się, że po napadzie chory zasypia. Są także inne napady – niedrgawkowe. Charakteryzują się one zaburzeniami świadomości, chory przerywa na chwilę wykonywaną czynność, sam o tym nie wiedząc lub ma dziwne odczucia zmysłowe. W przypadku padaczki z ogniskiem w obrębie płata skroniowego można zaobserwować zaburzenia świadomości oraz różne automatyzmy: mimowolne ruchy ust, kończyn, całego ciała lub usłyszeć z ust chorego niekontrolowane dźwięki. Chory może mieć chwilowe poczucie, że znajduje się w innym miejscu, czuje się jak we śnie.

Czasami w przypadku krótkotrwałych napadów z płytkimi zaburzeniami świadomości otoczenie chorego może ich nawet nie zauważyć. Dotyczy to na przykład chwilowych napadów nieświadomości występujących głównie u dzieci.