Afazja jest zaburzeniem mowy spowodowanym uszkodzeniem mózgu, chory ma trudności z mówieniem lub rozumieniem słów i wypowiedzi, ma również problemy z pisaniem i czytaniem. Przyczyną takich uszkodzeń mogą być wypadki, zatrucia, zapalenie mózgu, nowotwory mózgu, choroby neurodegeneracyjne, choroby naczyniowe mózgu. 

Terapia afazji ma poprawić zdolności mówienia, rozumienia mowy, czytania i pisania, dobrze jest podjąć ją zaraz po tym jak, gdy ustąpią ostre objawy choroby. Zajęcia logopedyczne można rozpocząć, gdy chory skupia wzrok na logopedzie i interesuje się otoczeniem. Najpierw neurologopeda przeprowadza diagnozę, a następnie na jej podstawie opracowuje plan terapeutyczny dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta. Każda osoba z afazją może mieć inne problemy, jest bardzo wiele typów afazji. 

Terapia jest zazwyczaj procesem długotrwałym i wymaga cierpliwości ze strony pacjenta oraz jego rodziny. Dużo zależy od zaangażowania pacjenta oraz rozległości uszkodzeń mózgu.

Dyzartria także jest zaburzeniem mowy, ale wynikającym z uszkodzenia lub dysfunkcji układu nerwowego odpowiedzialnego za kontrolę mięśni niezbędnych do mówienia. Może to  powodować problemy np. z językiem, gardłem, krtanią, podniebieniem. Objawia się np. tzw. mową dyzartryczną, która jest powolna, niewyraźna, afoniczna. Dyzartria może być skutkiem m.in. urazu głowy, choroby Parkinsona lub stwardnienia zanikowego bocznego.