Diagnoza i leczenie zaburzeń otępiennych
choroba Alzheimera, otępienie czołowo-skroniowe, otępienie naczyniopochodneDiagnoza i leczenie otępień w Bydgoszczy
(m.in. choroba Alzheimera)
W zakresie zdrowia osób starszych, doświadczających problemów z pamięcią nasza oferta obejmuje m.in.:
- kompleksowa ocena psychiatryczno-neuropsychologiczna osób z zaburzeniami uwagi i pamięci,
- diagnoza nasilenia zaburzeń oraz ich rodzaju,
- rozpoznanie i leczenie zaburzeń otępiennych (m. in. otępienie w chorobie Alzheimera, otępienie naczyniowe, otępienie z ciałami Lewy’ego),
- opieka psychologiczno-psychiatryczna dla opiekunów osób starszych,
- różnicowanie zaburzeń otępiennych z innymi zaburzeniami psychiatrycznymi (np. depresja) i łagodnymi zaburzeniami poznawczymi,
- profilaktyka zaburzeń pamięci, wdrożenie programu rehabilitacji.
To nas wyróżnia!
W naszym ośrodku diagnoza powstaje w oparciu o współpracę lekarza z neuropsychologiem. W jednym miejscu oferujemy nie tylko leczenie dla osoby chorej, ale także opiekę dla rodziny.
Skontaktuj się ze specjalistą
W celu umówienia pierwszej wizyty prosimy o kontakt telefoniczny
+48 790 219 220
Kiedy warto zgłosić się na badanie? Jakie objawy mogą zwiastować otępienie?
Najczęstsze początkowe objawy chorób otępiennych:
- zapominanie bieżących informacji, ustaleń, terminów,
- narastające trudności w nazywaniu przedmiotów, znajdowaniu w pamięci słów podczas
rozmowy, - narastające trudności w wykonaniu zadań, które kiedyś nie sprawiały trudności
(czytanie, gotowanie, sprzątanie, zakupy), - częste zapominanie aktualnej daty,
- gubienie się (tracenie orientacji) w znanym otoczeniu czy w znanej trasie,
- gubienie przedmiotów i kłopot z ich odnalezieniem,
- unikanie kontaktów, nowych zadań, obsługiwania nowych sprzętów, podejmowania
nowych wyzwań.
Nasz zespół diagnostyczno-terapeutyczny
lek. Katarzyna Łachut
specjalista psychiatra, psychogeriatra
lek. Beata Przybysławska
specjalista psychiatra, psychogeriatra
mgr Łukasz Warchoł
psycholog, neuropsycholog
Wczesne symptomy zaburzeń otępiennych często są błędnie wiązane z wiekiem lub ze stresem! W celu odpowiedzi na pytanie, czy problemy są związane z wiekiem lub innymi niechorobowymi czynnikami, należy przeprowadzić badanie lekarskie i neuropsychologiczne.
Jak wygląda rozpoczęcie leczenia w naszym ośrodku?
Opieka nad osobą z podejrzeniem zaburzeń otępiennych w naszym ośrodku rozpoczyna się od wizyty lekarskiej lub badania neuropsychologicznego – w zależności od zgłoszenia.
Jeśli osoba starsza zaniepokojona funkcjonowaniem swojej pamięci zgłasza się na badanie neuropsychologiczne i wynik badania wskazuje na istotne osłabienie funkcji poznawczych i podejrzenie otępienia, zostanie ona skierowana z opisem wyniku na konsultację do lekarza psychogeriatry w celu kontynuowania medyczne diagnozy otępienia.
Jeśli w pierwszej kolejności osoba zgłosi się do lekarza w naszym ośrodku (np. skierowana przez innego specjalistę, lekarza rodzinnego), wówczas po wstępnej ocenie poznawczej i badaniu lekarskim zostanie skierowana na badanie neuropsychologiczne.
W obu przypadkach ostatecznie dochodzi do konsultacji obu specjalistów, którzy omawiając wyniki niezależnych badań, wspomagają trafne rozpoznanie.
Na czym polega badanie neuropsychologiczne?
Badanie neuropsychologiczne w przebiegu diagnozy otępienia ma kluczowe znaczenie. Psycholog specjalizujący się w ocenie neuropsychologicznej w czasie badania przeprowadza wywiad z rodziną oraz testy z osobą badaną w celu zobiektywizowania zaburzeń pamięci. W czasie badania psycholog ocenia sprawność m.in. uwagi, pamięci, funkcji wzrokowo-przestrzennych, funkcji wykonawczych.
Pierwszym celem badania jest zweryfikowanie, czy problemy, o których mówi pacjent faktycznie występują oraz czy mają one opisywany charakter. Przykładowo, “problemy z pamięcią”, które zgłasza pacjent, mogą tak naprawdę być zaburzeniami uwagi lub zaburzeniami funkcji wykonawczych. Dla dalszego leczenia wykrycie tego typu rozbieżności jest bardzo ważne.
Drugim celem badania jest opis ogólnego profilu zaburzeń. W różnych typach otępień dominować mogą różne zaburzenia. Typowym przykładem są zaburzenia pamięci w chorobie Alzheimera. W otępieniu czołowo-skroniowym z kolei, dominować mogą zaburzenia wykonawcze (tzw. funkcje czołowe). Rzetelnie przeprowadzone i opisane badanie neuropsychologiczne wskazujące na profil zaburzeń poznawczych ma kluczowe znaczenie dla lekarza dokonującego rozpoznania demencji lub innego zaburzenia neurodegeneracyjnego.
Łagodne zaburzenia poznawcze czy otępienie?
Pogorszenie sprawności pamięci lub innych funkcji poznawczych może być objawem zespołu otępiennego, jeśli jego nasilenie jest znaczne. Jeśli natomiast pogorszenie to nie jest bardzo nasilone, ale wystarczająco duże, by zaobserwować je obiektywnie w badaniu w testach neuropsychologicznych w oparciu o badanie lekarz może rozpoznać łagodne zaburzenia poznawcze (ŁZP).Termin ten określa stan osoby, w którym zauważa się osłabienie funkcji poznawczych, zazwyczaj pamięci (wóczass mówimy o formie amnestycznej), ale nie o takim nasilaniu jak w otępieniu.
Osoby z ŁZP doświadczają pogorszenia pamięci i/lub innych funkcji poznawczych, ale są nadal funkcjonować samodzielnie i ich codzienna aktywność życiowa jest zachowana, choć może być utrudniona. Niektóre osoby z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi mogą w przyszłości rozwinąć otępienie. Doniedawa termin ten był traktowany do opisu pierwszej fazy otępienia w chorobie Alzhemera. Obecnie coraz częściej traktowany jest jako oddzielna jednostka kliniczna, która choć zwiększa ryzyko demencji, nie jest z nią tożsama.
Łagodne zaburzenia poznawcze to stan, w którym duże znaczenia ma rehabilitacja poznawcza. Osoby, które aktywnie stymulują swój umysł mogą znacząco poprawić swoje funkcjonowanie poznawcze i opóźnić ewentualne pogorszenie poznawcze związane z chorobami otępiennymi.